Król Karol I Stuart kontra Oliver Cromwell

źródło: Wikipedia

Karol I Stuart panował jako król Anglii, Szkocji i Irlandii od 1625 do 1649 r.

źródło: Wikipedia

30 stycznia 1649 r. żołnierze odprowadzili króla Karola I Stuarta do Whitehall, gdzie kat ściął mu głowę

źródło: Wikipedia

Oliver Cromwell był jedynym w historii Wielkiej Brytanii republikańskim przywódcą sprawującym rządy jako lord protektor Republiki Anglii, Szkocji i Irlandii od 16 grudnia 1653 do 3 września 1658 r.

To za sprawą konfliktu tych dwóch ludzi załamała się ostatecznie angielska monarchia absolutna i rozpoczęła się pierwsza w dziejach rewolucja burżuazyjna.

Karol I Stuart urodził się 19 listopada 1600 r. w pałacu znajdującym się w Dunfermline, w hrabstwie Fife w Szkocji, jako jedno z trojga dzieci króla Szkocji Jakuba VI Stuarta i królowej Anny Duńskiej. Był dzieckiem chorowitym, jąkającym się i bardzo nieśmiałym. Chorował na krzywicę, co opóźniło znacznie naukę chodzenia. W wieku trzech lat nauczył się chodzić w specjalnie dla niego zrobionych butach.

Jego ojciec, Jakub I, oraz wychowawca George Villiers, książę Buckingham, nazywali go zdrobniale „Karolek" (Charlie). Był bowiem niskim chłopcem, a potem niewysokim mężczyzną, nawet jak na ówczesne normy. W chwili koronacji w 1625 r. miał jedynie 162 cm wzrostu. Historycy twierdzą, że był najniższym królem w historii Wielkiej Brytanii. Do tego był szczupły, ponieważ nie nadużywał jadła ani alkoholu, czym stanowił dokładne przeciwieństwo swojego ojca króla Jakuba I.

Król ceniący umiar

Istnieje kilka portretów Karola I ukazujących króla z orderami: Podwiązki i św. Jerzego, zawieszonych pod ramieniem, a nie na szyi, jak było w modzie. Portrety Karola I pokazują także, że nosił od dziesiątego roku życia kolczyk w małżowinie lewego ucha. Ukończywszy 20 lat, król Karol I zapuścił wąsy i szpiczastą brodę. Zarost ten...